بحران آب

 

هنگامی که به اندازه کافی آب آشامیدنی مورد نیازوجود ندارد، خطر بحران آب حس

 

می‌شود.با توجه به اینکه این مساله یک نگرانی جهانی است، سازمان ملل متحد

 

و دیگر سازمان‌هایجهانی مناطق گوناگونی را، مناطق دچار بحران آب در نظر

 

می‌گیرند. دیگر سازمانها مانندسازمان غذا و کشاورزی، استدلال می‌کنند که هیچ

 

بحران آبی در این مکان‌ها وجود ندارد،اما که باید گامهایی برای جلوگیری از

 

بروز چنین بحرانی برداشته شود.

 

نشانه‌ها

 

چندین نشانه اصلی برای بحران آب وجود دارد.نبود دسترسی به آب آشامیدنی سالم کافی

 

برای حدود ۸۸۴ میلیون نفر نبود دسترسی به آب بهداشتی کافی و دفع پساب برای ۵/۲

 

میلیارد نفر برداشت زیاد از آبهای زیرزمینی که منجر به کاهش بازده کشاورزی می‌شود

 

استفاده بیشاز حد و آلودگی منابع آب آسیب رساندن به تنوع زیستی درگیری‌های منطقه‌ای

 

بر سر منابعکمیاب آب که گاهی ناشی از جنگ است. بیماری‌های ساری از راه آب

 

و نبود آب بهداشتیلوله کشی یکی از علل عمده مرگ و میر در سراسر جهان هستند.

 

برای کودکان زیر پنج سال،بیماری‌های ساری از راه آب علت اصلی مرگ و میر است.

 

در هر زمان،نیمی از تخت‌های بیمارستان در جهان توسط بیماران مبتلا به بیماری‌های

 

ساری از راه آب  اشغال شده است.به گفته بانک جهانی، ۸۸ درصد از تمام بیماری‌های

 

ساری از راه آب توسط آب آشامیدنی ناسالم، نبود بهداشت و بهداشت نامناسب ایجاد

 

می‌شود.آب توازن شکننده اساسی برای تامینآب سالم است، اما عوامل قابل کنترل مانند

 

مدیریت و توزیع منابع آب خود سهم بیشتریدر کمبود آب دارند.گزارش سازمان ملل متحد

 

۲۰۰۶که بر مسائل مربوط به حکومت بهعنوان هسته اصلی بحران آب متمرکز است،

 

می‌گوید:"آب به اندازه کافی برای همه وجوددارد" و "کمی آب اغلب به دلیل مدیریت

 

نادرست، فساد، نبود نهادهای مناسب، سستیبوروکراتیک و کمبود سرمایه‌گذاری

 

هم در ظرفیت انسانی و هم در زیرساخت‌های فیزیکی است ". داده‌های رسمی

 

همچنین نشان می‌دهند ارتباط روشن بین دسترسی به آب سالم و نسبت تولید ناخالص

 

داخلی به درآمد سرانهوجود دارد.همچنین اقتصاددانان ادعا کرده‌اند که وضعیت کنونی

 

آب به دلیل نبود حقوق مالکیت،مقررات دولتی و یارانه‌ها در بخش آب، باعث قیمت

 

بسیارپایین و مصرف بیش ازحد بالای آن است.پوشش گیاهی و زندگی وحش اساساً

 

بستگی به منابع آب شیرین دارد.مردابها ،باتلاقها و مناطق ساحلی وابسته به منابع پایدار

 

آب هستند،اما اگر دستیابی به آب کاهش یابد، جنگل‌ها و سایر اکوسیستم‌ها نیز به همان

 

اندازه درمعرض خطر تغییرات عمده خواهند بود. در مورد تالاب‌ها، با گسترش

 

جمعیت انسانیمساحت قابل توجهی ازحیات وحش گرفته شده تا برای منابع غذایی

 

و خانه سازی استفاده شود.اما مناطق دیگری از کاهش تدریجی آب شیرین آسیب

 

می‌بینند چون در بالادست، برای استفاده انسان از منابع آب انشعاب گرفته می‌شود.

 

در هفت ایالت از ایالات متحده بیش از ۸۰ درصد از تمام تالابتاریخی در دههٔ ۱۹۸۰

 

پر شده‌اند، تا اینکه کنگره آمریکا قانون "no net loss"را برای حفاظت تالابها

 

تصویب کرد.در اروپا نیز از دست رفتن گستردهٔ تالابها و در نتیجه از دست رفتن

 

تنوع زیستی رخ داده است. برای مثال بسیاری از باتلاقها در اسکاتلند با افزایش

 

جمعیت انسانی گسترش و یا کاهش یافته‌اند. یکی از نمونه‌هاپورتلنتن موس

 

(Portlethen Moss) و درابردین شایر (Aberdeenshire) است.

 

نظرات شما عزیزان: